yine sayfalar karış karış okunur
gözlerim ağlar yine yalnızlığıma
kelimeler seni anlatır, hatırlatır, estirir
bilmiyorlar ancak bu rüzgar bana hep vurur...
sabahımı, akşamımı alır benden
uykusuzluğumda üşütür geceleri
ey deli rüzgar esme diyemez gönlüm
akşam bilir sensiz geçen saatleri
hayalini döndürür durur başımda
başka hayal isterse yüreğim
topraklar uçursun üstüme
uykusuzluğa itiraz ederse bedenim
cehennemde soğuk hayaline muhtaç olayım
yanayım, kavrulayım ömrüm sensizlikte sensiz geçerse