Enteresan bir insan, kendisi ile barışık , yoksul günleri ile gurur duyuyor, alçak gönüllü ve müziğini sunmaktan zevk alan bir çocuk ...
Neler neler geçmiş başından tipik bir Türk filimi başrol kahramanı.Müziği ve kişiliği ile bütünleşen duygularını yitirmemiş , dejenere olmamış bir bakir Anadolu çocuğu Murat KeKiLLi
Çocukluğun nasıl geçti ?
Çocukluğum bit pazarında geçti.Oranın insanının nasıl yaşadığını hemen hemen herkes bilir, hepimizin çıkışı bir kenar mahallesi geçer.Benimde öyleydi.Çocukluğuma dair Barış Manço, Moğollar , Cem Karaca geliyor aklıma.Annemin ağıtları , ninnileri geliyor aklıma.Adana müzik merkezi vardı açıktı gelip orda müzikle alakalı işlerle uğraşıyorduk , bende bir gün uğradım orda baktım herkes bir şeylerle uğraşıyor.Çalışarak orda başladım, 4-5 ay sonunda derken bir gün “Dağlar Dağlar”ı söylemeye başladım.Dışarıda bir teyze geldi ve bana “oğlum sakın bırakma “ dedi bana . İte bu benim için bir millat oldu.
Nasıl başladın müziğe ?
İlk albüm Murat Göğebakanın’da yer aldığı bir gurubumuz vardı Adana’da o zaman sürekli Çukurova Ünv Öğrencileri geliyordu.O zaman Murat’ın Şahin Özerle vardı ,
Bir demo yapmamız gündeme geldi , gidip gelmeler başladı İstanbul’a.Yüz defa git gel git gel haftada bir kez gidip geliyordum yolları mesken tuttuk.Şimdi ki şirketimize geldim , güzel dediler.Param yoktu ,aşağıya indim bir başka firma bana o anda ne işin var orda dedi.Aldılar beni Ferdi Tayfur’a götürdüler, dinlettiler oda onay verdi sağ olsun.İş başladı.Ferdifon stüdyolarını kullandı Klip Müziğe yapıyorlardı derken problem oldu derken yeni bir yer albüm bitti ve ilk klibi çektik.”Eşek Gözüm” e çekildi , üç gün yayınlandı dördüncü yasaklandı.Bize kimse eşek gözlü olmak istemez dediler ve yasaklandı, hadi bir şans daha dedik ve”Bu Akşam Ölürüm” e klip çektik Klip yayınlandı tık yok.Aldım pılımı pırtımı Abime gittim bana günde günde 500.000 T.L. ‘ye sigara parama çalıştım onun yanında.Başladım çalışmaya.Klip devinim sürecini tamamladığı günlerde ben mısır boşaltıyorum annem çağırıyor beni “gel oğlum klibin başladı” diye ben aşağıda çalışıyorum.
İstanbul’da ilginç bir anın var mı ?
Bir gün Orhan Gencebayın firmasına gittim, bir gün orda bir bey vardı bana “bundan popçu rockçı olmaz” dedi “neden” dedim “surata bak arabesk” dedi, şok ,olmuştum.
Orda çaycılık yaptık, bir gün bir lokantada çalışırken bir piano gördüm ve çalmaya başladım.Derken patron geldi “oğlum sen burada çalışsana” dedi.Bir sene çalıştım merdiven altında yattım .
İlk konseriniz nasıl oldu ?
Bir konser verelim dedik Adana’da az çok tanınıyoruz ya , bir barda sağolsun bedava verdi barı bize afişler astık filan derken konser günü geldi gittik salona baktık konserde 11 izleyici var.1.5 saat konser verdik sonunda 75 er lira kaldı bize.Bir tel parası bile değil gitara.Daha sonra Kıbrıs Doğu Akdeniz Ünv’den tel geldi.Konser vermemi istediler , o zaman parası ile 75 ‘er milyon para geçti elimize o zaman için accaip bir para bizim için.Gittik oraya konser saati geldi, Gazi Magosa’da konser bir saat kala telim çaldı “gelmeyin izdiham var” diye.On gün önce 11 kişi gelmiş ya ne izdihamı bir gittik , baktık dedik herhalde bizden sonra ya İbrahim Tatlıses yada Pink Floyd çıkacak dedik.Kapıya gittik , kapıdaki arkadaş bizden bilet soruyor.Bir baktık 2.000 kişilik yer hınca hınç dolmuş.Herkes bizim için gelmiş, mikrofonu aldım sorum halka “yahu siz hepiniz bizim için mi geldiniz “ dedim “evettttt” diye sesler ve inanın bizim için hayat bizim yüzümüze ilk o gün güldü.Benim için millat oldu .
Aldığın tepkiler hangi yönde ?
Karşılaştığım her insan beni geleceğin Karacaoğlan’ı Barış Manço’su Cem Karaca’sı dedi ama ben değilim istesem de olamam ben olsam olsam kendi halimde bir Kekilli olurum gram bile fazla olamam.
Albümün adı neden Yedi Altı ?
Yedi Altı, bu yedi tuttuğum bir rakkam, albüm ismi olarak ta değişik geldi albümde bir ufuk çizgisi var ve ben onun arkasında 7.777 insanın 7 katlı evrenin 7 .inci katında beni beklediğine dair bir ütopyam var.İşte bu 7 bu tarz birikimlerin sonucunda oluştu.
En büyük hayalin nedir ?
Mesela dünyanın ilk erken evrende ilk oluşumda neler olduğunu merak diyorum, o dönemde yaşamak ve şahit olmak isterdim.Birde gurubumu alıp bir senfonik orkestra ile birlikte ayda şarkı söylemek isterdim.
Hayat dair mesajın nedir ?
Yaşamanın zorlaştığı , ekonomik , psikolojik olumsuzlukla içinde yaşam sürdüğümüz ülkemizde bana göre bu yaşamı sürdürmek ciddi bir sanat.Onun için ben gerçek sanatçı olarak halkı görüyorum.
Hürriyet Gazetesi - 03 Kasım 2002
Konu: Geri: Süper ßi Ropörtaj 
Paz Ekim 15, 2006 12:03 pm
